web statistics
ouderdomswratten

Vervelende ouderdomswratten? 2 Oplossingen Besproken

Ouderdomswratten zijn in de meeste gevallen onvermijdelijk. De naam zegt het al: Naarmate je ouder wordt, zul je meer last krijgen van dit ongevaarlijke verschijnsel. Overigens is de naam een beetje misleidend, want het zijn niet alleen de ouderen die hier last van kunnen hebben. Ook jongeren kunnen last hebben van ouderdomswratten, hoewel dit minder vaak voorkomt.

In dit artikel vindt je alle informatie over ouderdomswratten, en wat eventueel kunt doen om ze te verwijderen.

Wat zijn ouderdomswratten?

Ouderdomswratten staan ook wel bekend als verruca seborrhoica ( vette wratten ). In het verleden werden ze ook al ouderdomswratten genoemd. Gewoonlijk zien ze eruit als vettige of korstige vlekken die op de huid zitten. De kleur kan nogal verschillen, maar gewoonlijk zijn ze donkerbruin of zwart.

Normaal zien ze er rond uit maar ze kunnen ook een ovale vorm hebben. En sommige van die wratten hebben zelfs een onregelmatige vorm. Ook de afmetingen van de wratten kunnen verschillen: de ene heeft een diameter van amper één centimeter , en andere meten dan weer meerdere centimeters in doorsnede.

Ouderdomswratten verschijnen meestal zo rond de leeftijd van 40 jaar. In sommige families vinden we ze van generatie op generatie. Bij hoeveel mensen ouderdomswratten voorkomen, weten we niet precies. Maar het is wel normaal dat het aantal ouderdomswratten toeneemt met de leeftijd. En zo zien we ook dat, naargelang de tijd vordert, elke wrat lichtjes groeit en donkerder wordt. Ze kunnen overal op je lichaam verschijnen, behalve op de handpalmen en de voetzolen.

Ben jij een kluns die zijn eigen ongezondheid en overgewicht versterkt?

Doe deze test en ontdek wat jouw afslank intelligentie is.

 

Wat zijn de oorzaken van ouderdomswratten?

Ondanks hun naam hebben ouderdomswratten niets van doen met de talgklieren of met virale wratten:

  • Het zijn goedaardige aangroeisels van gewone huidcellen die zich opstapelen.
  • Soms denkt men dat ze maken hebben met de blootstelling aan zonlicht.
  • Meer dan de helft van de mannen, en meer dan een derde van de vrouwen, zouden op zijn minst één ouderdomswrat hebben. Rond de leeftijd van 40 zouden we ze terugvinden bij 30% van de bevolking, terwijl dat bij de leeftijd van 70 jaar al zou zijn opgelopen tot 75%. Nochtans vinden we ze ook terug bij jongere mensen.
  • Bij sommige mensen zijn ze zeldzaam, bij andere zijn ze dan weer talrijk.
  • Ze zijn niet besmettelijk en ze zijn ook niet kwaadaardig.
Ontdek in Oscar Helm’s Live Webinar wat de 3 grootste mythes zijn van afvallen

Bemachtig hier één van de beperkte plekken en ontdek hoe jij buikvet kan verbranden

Zijn ouderdomswratten erfelijk bepaald?

Nee, alhoewel de tendens om veel ouderdomswratten te hebben in bepaalde families kan voorkomen.

Wat zijn de symptomen van ouderdomswratten?

Ouderdomswratten zijn totaal onschuldig, maar men vindt ze toch dikwijls maar vervelend. Ze kunnen beginnen te jeuken, kunnen ontsteken of kunnen schuren tegen je kleding. Veel mensen zien ze niet graag, vooral als ze voorkomen op het gezicht.

Hoe zien ouderdomswratten eruit?

Ouderdomswratten hebben een ruw oppervlak, en zijn qua kleur op te delen van goudbruin naar kastanjebruin naar bijna zwart. Ze kunnen bij iedereen voorkomen, maar bij donker gepigmenteerde huid kunnen ze ook de vorm hebben van kleine donkerbruine of zwarte builtjes, vooral op het gelaat en in de hals; in dit geval spreken we van Dermatosis Papulosa Nigra.

Kleine platte ouderdomswratten kunnen vaak wel met de jaren omhoogkomen en groter worden. Hun grootte varieert van minder dan één centimeter tot een doorsnede van meerdere centimeters. Je krijgt de indruk dat zich ze bovenop de huid nestelen, maar er zijn er ook die net kleine pigmentvlekjes lijken.

Ouderdomswratten komen meestal voor op de romp, maar men vindt ze ook wel op het hoofd en in de hals. En ook het aantal kan heel verschillend zijn: bij de een kan dat juist één enkele wrat zijn, terwijl anderen er wel honderden kunnen hebben. Als ze er één keer zijn, blijven ze er meestal en met de jaren komen er ook nog nieuwe bij.

Moet je bang zijn voor ouderdomswratten?

Nee, dat hoeft beslist niet. Ouderdomswratten zijn altijd goedaardig. Dat betekent dus dat ze niet besmettelijk zijn en ook niet een symptoom van huidkanker zijn. Het voornaamste probleem is dat ze soms zo onaangenaam eruit zien, vooral als ze zich op het gezicht ontwikkelen. Er zijn enkele heel uitzonderlijke gevallen bekend van een soort huidkanker , melanoom genaamd, die zich in een ouderdomswrat ontwikkeld heeft. Het is echter niet bekend of dit toeval was of dat het echt een kans op kanker in de ouderdomswrat voorstelde. Indien je echt een verandering opmerkt in een ouderdomswrat is het steeds de moeite waard om er met je huisarts over te spreken.

Opmerking: Alhoewel men ze wratten noemt, worden ze niet door het wrattenvirus veroorzaakt. Ze zijn niet besmettelijk.

Hoe wordt de diagnose van ouderdomswratten vastgesteld?

Ouderdomswratten komen veel meer voor dan huidkankers; alhoewel een zeer donkere wrat wel wat lijkt op een melanoom. Het is daarom belangrijk dat men naar een huisarts of een specialist gaat om elke pigment verandering van de huid te laten onderzoeken. Alleen op deze manier kun je er zeker van zijn dat de juiste diagnose gesteld wordt.

Als ouderdomswratten ontsteken of beginnen te bloeden, kan men zich er wel zorgen om maken. Als je ook maar enige twijfel hebt, kan een biopsie van de huid uitsluitsel geven.

Hoe kunnen ouderdomswratten dan behandeld worden?

Individuele ouderdomswratten kunnen wel met succes behandeld worden met middelen die hieronder worden vermeld. Maar toch zullen er steeds nieuwe wratten blijven verschijnen.

Omdat ouderdomswratten zo vaak en veel voorkomen, is het eigenlijk onmogelijk om elke op zich staande wrat individueel te behandelen. De meeste hebben trouwens helemaal geen behandeling nodig omdat ze onschuldig zijn en geen bijkomende symptomen met zich brengen; maar die mensen die toch graag enkele, of zelfs alle wratten, willen laten verwijderen, kunnen voor een behandeling naar de huisarts of naar een dermatoloog (huidspecialist) gaan.

Als de wratten geen problemen geven, is het beste ze gewoon te laten zitten. Zonder dat ze behandeld worden, zullen ze waarschijnlijk verder groeien , donkerder worden en meer korst krijgen. Maar ze groeien eigenlijk helemaal niet snel. Maar als men het echt wilt, dan kunnen ze wel gemakkelijk verwijderd worden. En dat doe je gewoonlijk omdat ze jeuken, omdat ze schuren tegen kledij of juwelen of omdat ze op een zichtbare plek zitten.

Twee gebruikelijke methodes om ze te verwijderen zijn:

  • Curettage: Dit omvat “het bevriezen” van de omringende huid met lokale verdoving. De ouderdomswratten worden dan afgeschraapt met een scherp chirurgisch instrument dat men curette noemt.
  • Vloeibare stikstof: Vloeibare stikstof is zeer koud en alles wat ermee in aanraking komt wordt door de kou gedood. Men brengt dus een kleine hoeveelheid vloeibare stikstof aan op de kleine wratten. Deze ouderdomswratten sterven dan af en vallen enkele dagen later van de huid. Daarna zal zich nieuwe huid gaan vormen. Vloeibare stikstof is echter niet bruikbaar bij grotere ouderdomswratten.

Eens dat ouderdomswratten verwijderd werden, komen ze gewoonlijk niet meer op dezelfde plek terug.

Een nadeel van deze methodes is dat het resultaat een afwijkende huidskleur kan hebben, of littekens kunnen achterlaten. Daarom worden ze gewoonlijk slechts toegepast bij ouderdomswratten die voortdurend last veroorzaken.

Andere types van (bijna) dezelfde soort wratten

In het algemeen is keratosis een abnormale productie van keratine, een eiwit van de huid, op het huidoppervlak. Er zijn natuurlijk heel wat verschillende vormen en type’s die heel sterk op ouderdomswratten lijken.

De drie meest voorkomende vormen van keratosis zijn keratosis pilaris, keratosis atinica, en keratosis seborroica. Er zijn nog wel veel andere vormen, waarvan de meeste zeldzaam zijn of een erfelijke (genetische) basis hebben.

Keratosis pilaris

Keratosis pilaris is een veel voorkomend huidverschijnsel dat kleine, acne-achtig bultjes veroorzaakt. Ongeveer 40 % van alle volwassenen hebben dat, en 50 à 80% van de pubers. Het wordt vaak verward met acne, juist omdat dit zoveel voorkomt.

De mensen noemen het ook wel eens “kippenvel” vanwege het voorkomen als ruwe, lichtrode rimpeltjes op de huid. Het komt vooral voor op de rug en op achterzijde van de bovenarmen, maar het kan zich ook voordoen op de dijen, de bovenbenen en de billen. Het komt niet voor in de handpalmen of op de voetzolen.

Keratosis pilaris is een klassiek symptoom van het gebrek aan vitamine A. Je mag echter niet meteen beginnen met het innemen van extra vitamine A-tabletten – want het is erg gemakkelijk om een overdosis van deze vitamine, die vetoplosbaar is, in te nemen. Het is beter om deze vitamine A uit gezond voedsel te halen, in het bijzonder uit lever.

Andere vitamine A –bronnen zijn boter, room, volle melk, eierdooiers, wortelen, broccoli, zoete aardappelen, spinazie en pompoen. Als je de nodige vitamine A haalt uit deze gezonde voedingsmiddelen , betekent dat ook meteen dat je de andere stoffen, die nodig zijn voor de opname van de vitaminen en het gebruik ervan in jouw lichaam, ook binnen gekregen hebt.

Gewoonlijk is Keratosis Pilaris onbeduidend, en baart het enkel zorgen voor jouw schoonheidsideaal. De kleine harde rimpeltjes zijn zelden pijnlijk of jeukerig. Keratosis Pilaris kan in principe altijd voorkomen, maar het gebeurt meestal meer tijdens de droge en koude maanden.

Keratosis Actinica

Keratosis Actinica wordt veroorzaakt door de zon. Dit komt heel veel voor, bijna de helft van alle mensen heeft Keratosis Actinica.

Het uit zich als droge, ruwe, korstige schilfers die een beetje lijken op shurft, maar ze genezen niet en vallen af. De schilfertjes ontwikkelen zich als platte schubachtige plekjes en groeien soms verder uit tot een ruw stukje huid dat sterk op een wrat lijkt. Ze variëren in grootte van 2 tot 6 mm, en ze kunnen donker of lichter zijn, geelbruin, roze, rood of dezelfde kleur hebben als de omringende huid.

Gewoonlijk komen ze voor op de schedel van kale mannen, of op het gelaat, de lippen, de oren, de nek, de handrug, de benen en de armen – allemaal huid die teveel aan het zonlicht bloot is gesteld.

Keratosis Actinica kan zich ontwikkelen naar, goedaardige, vormen van huidkanker zoals BCC (basaalcelcarcinoom) of SCC (plaveiselcelcarcinoom). Ongeveer één op vijf van de Keratosis Actinica ontwikkelt zich tot plaveiselcelcarcinoom, en daarom is het een goed idee om deze te laten behandelen door een medicus.

Probeer dus zo weinig mogelijk de Keratosis Actinica laesies bloot te stellen aan de zon.

De mogelijke oorzaken van Keratosis Actinica:

  • Overmatige blootstelling aan de zon.
  • Een zwak immuunsysteem, weinig stressbestendigheid, of het gebruik van immunosuppressieve geneesmiddelen ( zoals aan patiënten van orgaantransplantaties wordt toegediend).
  • De leeftijd: Oudere mensen zijn er gevoeliger voor.
  • Een virale infectie: Het kan zijn dat het menselijke papillomavirus een rol speelt in de ontwikkeling van Keratoses Atinica.
  • De huidskleur: Het komt meer voor bij blanke mensen.

Nog een laatste tip

Ouderdomswratten zijn niet gevaarlijk. Het is daarom aan te raden om ze gewoon te laten zitten. Maar als je er echt last van hebt door de schuring met je kleding of met sieraden, en natuurlijk als ze op zichtbare plekken voorkomen, zijn er verschillende methodes om ze te verqwijderen. Vraag je huisarts om een juiste diagnose en advies over de juiste behandeling.

Wil jij recepten waarmee jij je gezondheid kan herwinnen en flink kan afvallen?

Neem dan een kijkje op de onderstaande link.

Oscar Helm is Nederlands snelst groeiende gezondheidsguru en dat is om een reden.

Klik hier en ontdek precies wat ik bedoel

 

Laat een reactie achter

Verplichte velden zijn gemarkeerd met *